ماه: آوریل 2016
After Losing Kidney to Cancer, Imprisoned Physicist Must Be Treated for Other Illnesses
Omid Kokabee Could Lose His Life After Years of Denied Medical Care in Iran Prison
Omid Kokabee, the young physicist who was imprisoned in Iran for his refusal to work on military research, and who recently lost a kidney after years of being denied adequate health care, is suffering from more medical problems that require urgent attention.
“In addition to cancer [of the kidney], Omid is suffering from stomach inflammation and intestinal bleeding that require careful medical attention,” a source told the International Campaign for Human Rights in Iran.
The source, who is close to Kokabee, said that the physicist has had clear signs of internal bleeding during his imprisonment, and that “In his years in prison, he has had severe stomach pains that have only been treated with painkiller injections from the prison infirmary.”
“Omid has been taking stomach pills for four years. That’s why he has always been very thin in prison,” the source told the Campaign. “Unfortunately, until March 2016, the previous deputy Tehran prosecutor would not authorize any treatment for Omid’s kidney, digestion and dental problems and that has led to the situation we see today.”
“In recent months Omid had requested medical furlough several times, but they were all rejected,” said the source. Political prisoners in Iran are singled out for particularly harsh treatment, which often includes denial of medical care.
“Omid also has severe dental problems. In his last checkup, a couple of months ago, he was told eight of his teeth need to be either repaired or undergo root canal work,” continued the source. “Omid hasn’t spent a day in prison without tooth pain.”
Omid Kokabee, 34, lost his right kidney due to advanced cancer on April 20, 2016, after a long period of medical neglect in prison. He has served five years of a 10-year prison sentence for alleged “contact with enemy states,” a charge that was issued after he refused to cooperate on a military research project for Iran’s security establishment.
Kokabee has been in Evin Prison since he was arrested on January 30, 2011 at Tehran’s Imam Khomeini Airport on his way back to the U.S. to continue his studies as a post-doctoral student in physics at the University of Texas at Austin.
“If he had been transferred out of the prison to receive a routine sonography in November 2011, when he first experienced bleeding and pain caused by kidney stones, [the issue] would have been noticed,” an informed source told the Campaign on April 18, 2016. “Even a simple sonography would show a tumor. Omid had repeatedly gone to the prison infirmary, complaining of kidney and stomach pain.”
پنج تا ده سال حبس برای چهار روزنامهنگار زندانی

کمک جنگنده اف-۱۶ برای نجات جان بیمار در حال مرگ!

به گزارش گاردین ،این بیمار به دستگاه حیاتی ECMO یا اکمو برای زنده باقی ماندن نیاز داشت که در بیمارستان شهر کوچک بودو در مرکز نروژ موجود نبود. ECMO یک دستگاه پیشرفته است که برای بیمارانی که مشکل قلب و ریه را دارند مانند یک پل نجات عمل میکند و به عنوان جانشین موقت سیستم گردش خون و تنفس،وظیفه اکسیژن رسانی و پالایش خون را بر عهده میگیرد. از این دستگاه میتوان حتی برای بیمارانی که نیازمند پیوند قلب و ریه هستند و هنوز قلبی برای آنها پیدا نشده است،تا زمان پیوند استفاده کرد.
در واقع اکمو زمانی برای بیمارانی استفاده میشود که تمامی اقدامات درمانی ممکن صورت گرفته ولی باز هم امکان حداقل 80% مرگ برای او متصوراست. استفاده از اکمو به 2 نوع کلی «وریدی- شریانی»(V-A) (درمواردیکه قلب بیمار آسیب دیده باشد)و «وریدی-وریدی » (V-V) ( در مواردی که مشکل ریوی وجود داشته ولی قلب عملکرد نرمال دارد) صورت میگیرد.
اف-۱۶ برای رساندن این دستگاه نیاز به اضافه کردن یک بخش اضافی داشت تا بتواند آن را حمل کند. به گفته مقامهای ارتش نروژ به صورت معمول این فاصله ۴۵۰ کیلومتری را جنگندههای این کشور در ۳۵ دققه طی میکنند اما به خاطر شرایط اضطراری خلبان با سرعت بیشتر و در ۲۵ دقیقه محموله را به مقصد رسانده است. مقامهای بیمارستان شهر بودو میگویند ۴۵ دقیقه پس از آنکه برای کمک تماس گرفتند پمپ قلبی-ریوی به بیمار متصل شده بود و جان بیمار نجات پیدا کرد.
دادگاه سه اتهام نرگس محمدی به صورت غیرعلنی برگزار شد: خودداری مسوولین از اعطای آزادی مشروط
دادگاه نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی صبح روز اول اردبیهشت ماه ۱۳۹۵ پس از چهار بار تاخیر در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی برگزار شد. تقی رحمانی، همسر خانم محمدی با اظهار این خبر به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت دادگاه این فعال حقوق بشر با حضور وکیلش برگزار شده اما به دلیل غیر علنی بودن دادگاه، او اطلاعی از نحوه برگزاری و آنچه در دادگاه گذشته ندارند.
تقی رحمانی همچنین با اظهار نگرانی از وضعیت جسمی همسرش به کمپین گفت: «نرگس دچار دو بیماری آمبولی ریه و فلج عضلانی است و به گفته پزشکان متخصص حضور او در زندان برایش سم است. با توجه به اینکه نرگس بخشی از محکومیتش را طی کرده و همین طور به دلیل بیماری هایش می تواند شامل حال آزادی مشروط شود اما تا به حال این حق از او گرفته شده و هیچکدام از مسوولان به درخواست های خانواده اش پیگیری نمی کنند.»
اتهامات نرگس محمدی «تبانی و اجتماع علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام وعضویت در گروه «لگام، مبارزه برای لغو گام به گام اعدام» است. دادگاه او قرار بود پیش از این چهار بار در تاریخ های۱۳ اردبیهشت، ۱۵ تیرماه، ۱۴ مهر و ۱۹ دی ماه ۱۳۹۴ برگزار شود که هر بار به دلایل متفاوت به زمان دیگری در آینده موکول شد. خانم محمدی پیش از جریان دادگاه هایش برای این سه اتهام ده بار احضار شده و اخطاریه گرفته بود. این اتهامات پس از ملاقات جنجالی او با خانم کاترین اشتون، مسوول وقت سیاست خارجی اتحادیه اروپا در اسفند ماه ۱۳۹۲ علیه این فعال مدنی مطرح شد.
تقی رحمانی، همسر این فعال حقوق بشر با اظهار اینکه او پس از گذشت ده ماه از حبس تنها یکبار در تاریخ چهاردهم فروردین ۱۳۹۵ توانسته برای چند دقیقه ای با فرزندانش تلفنی صحبت کند به کمپین گفت: «متاسفانه مسوولان این حق قانونی را از نرگس و فرزندانش گرفته اند. هر زندانی حق تماس تلفنی با اعضای خانواده اش را دارد اما فقط به نرگس طی ده ماه تنها اجازه داده شد یکبار با بچه هایش تماس تلفنی بگیرد. مسلما حرف زدن با بچه هایش در روحیه و وضعیت جسمی او تاثیر می گذارد اما این حق هم از او گرفته شده است.»
نرگس محمدی، سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر و فعال حقوق بشر در مهرماه ۱۳۹۰ از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به سه اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر و تبلیغ علیه نظام به ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شد که این رای در دادگاه تجدید نظر به شش سال حبس تغییر یافت. او به دلیل شدت بیماری مغز و اعصاب در خرداد ماه سال ۱۳۹۲ از زندان زنجان به بیمارستان منتقل شد و پس از آن به دلیل شرایط جسمی که قادر به تحمل زندان نبود با قرار وثیقه ۶۰۰ میلیون تومانی آزاد شد.
خانم محمدی پس از احضار و اخطاریه های متعددی که در خصوص این سه اتهام اخیر خود گرفته بود، روز ۱۵ اردبیهشت ماه، دو روز پس از تاریخ اولین جلسه دادگاهش که برگزار نشد در منزلش توسط ماموران امنیتی دستگیر و روانه زندان اوین شد. مسوولان به خانواده او گفتند که خانم محمدی برای ادامه دوران حبس حکم اولش (شش سال حبس) مجددا بازداشت شده است.
Imprisoned Young Physicist Stricken with Cancer after Years of Denied Medical Care
April 18, 2016—Prisoner of conscience Omid Kokabee, the young physicist who has been imprisoned in Iran for over five years for his refusal to work on military research for the Islamic Republic, has been diagnosed with kidney cancer after years in which prison authorities denied him treatment for his kidney illness.
Kokabee should be released immediately and unconditionally for medical treatment, the International Campaign for Human Rights in Iran said today.
“The continued endangerment of Kokabee’s life is tantamount to torture,” said Hadi Ghaemi, executive director of the Campaign. “The international outcry over the harsh and unjustified treatment of this gifted young scientist must be loud enough for Tehran to hear.”
Kokabee has suffered from kidney stones and other serious illnesses throughout his imprisonment, none of which has been properly treated—a common experience for political prisoners in Iran. This lack of treatment has resulted in the life-threatening situation the 34-year-old scientist now faces.
An informed source told the Campaign that early diagnosis of Kokabee’s condition could have prevented the advanced state of his cancer. “If he had been transferred out of the prison to receive a routine sonography in November 2011, when he first experienced bleeding and pain caused by kidney stones, [the issue] would have been noticed. Even a simple sonography would show a tumor. Omid had repeatedly gone to the prison infirmary, complaining of kidney and stomach pain.”
“The sonogram ordered for kidney stones accidentally revealed the large tumor. He had been waiting for a long time to be transferred to a hospital with a urology department, but the officials wouldn’t agree to it. Prison doctors never even examined him, and kept prescribing painkillers for him. This is the second time he was transferred to a hospital. A week ago, Omid was diagnosed with cancer. His entire right kidney is affected by a cancerous tumor,” said the source.
Kokabee’s lawyer, Saeed Khalili, told the Iranian Labor News Agency (ILNA) on April 16, 2016, “After several tests and check-ups in the hospital, it has become clear that Mr. Kokabee has a malignant tumor in his kidney and needs an immediate nephrectomy to remove all or part of his kidneys.”
The lawyer added that any delay in Kokabee’s release “could result in irreparable harm to this young man.”
Kokabee has been in Evin Prison since he was arrested on January 30, 2011 at Tehran’s Imam Khomeini Airport on his way back to the U.S. to continue his studies as a post-doctoral student in physics at the University of Texas at Austin.
Kokabee said he was imprisoned for refusing an offer from the Iranian intelligence establishment to collaborate on a military research project, writing in an April 2013 open letter from Evin Prison to Iran’s supreme leader, Ali Khamenei, that his punishment was “for someone who refused to work in the security and military system despite financial and technical incentives.”
He is currently serving a 10-year prison sentence for “contact with enemy states.”
Thirty-one Nobel Physics laureates joined thousands of activists in calling for his release in October 2014, and the American Physical Society awarded their 2014 Andrei Sakharov Prize to Kokabee “for his courage in refusing to use his physics knowledge to work on projects that he deemed harmful to humanity.”
The Committee of Concerned Scientists published an open letter on January 30, 2016 to Iranian President Hassan Rouhani calling for Kokabee’s unconditional release.
“My client has passed kidney stones and suffered internal bleeding many times during his five years and three months in prison,” his lawyer Saeed Khalili told ILNA on April 16, 2016.
“Enough evidence has been presented to prove his innocence…in addition to that, he has been eligible for parole for more than two years,” he added, “but the judicial authorities have opposed Kokabee’s release.
“Even Mr. Javad Larijani [Head of the Iranian Judiciary’s Human Rights Council] promised [Kokabee’s] release in an interview with Iran’s Channel 2 television, in March 2015,” said Khalili. “We are bewildered as to why some hands don’t want him to go free.”
“The continuation of my client’s imprisonment is not only dangerous to his health, but also without legal basis,” said Khalili. “For humanitarian reasons, we seek Islamic mercy to save this gifted scientist from danger and ask the honorable judicial authorities to pay special attention to this case and facilitate his freedom as soon as possible.”
Article 502 of Iran’s Criminal Code states: “If a prisoner is suffering from physical or mental illness and his imprisonment would make his illness worse or delay his recovery, the judge can postpone the sentence being served until the prisoner regains his health after consultation with his physician.”
Kokabee’s mother detailed her son’s severe health problems in a 2015 letter to Iran’s supreme leader, Ali Khamenei. “[Omid] has passed kidney stones under great pain four times without any treatment. He has had serious stomach problems and lost four of his teeth…we appeal to Iran once again to release [him]….” wrote Safar Bibi Haghnazari.
“We would like this person to be pardoned,” Larijani told the semi-official Iranian Student News Agency (ISNA) on March 16, 2015, adding that he had held meetings with officials to discuss Kokabee’s release.
خارج کردن کلیه امید کوکبی به علت ابتلا به سرطان در زندان
پزشکان کلیه راست امید کوکبی فیزیکدان زندانی ایرانی را، به علت عارضه تومور بدخیم سرطانی، به طور کامل از بدنش خارج کردند.
به نقل از بی بی سی، به گزارش یک منبع آگاه، آقای کوکبی امروز چهارشنبه اول اردیبهشت در بیمارستان سینای تهران مورد عمل جراحی قرار گرفته است. این منبع از قول پزشک معالج امیدکوکبی گفت که با توجه به وضعیت بیماری وی، در صورت ادامه حبس، جان این زندانی در خطر خواهد بود.
آقای کوکبی، دانشجوی دکترای فیزیک با تخصص لیزر در دانشگاه آستین تگزاس، بهمن ماه سال ۱۳۸۹ هنگام خروج از ایران در فرودگاه بازداشت و بعد از چند ماه به اتهام “ارتباط با دولت متخاصم” و “کسب مال نامشروع” به ۱۰ سال زندان محکوم شد.
حکم ۱۰ سال حبس امید کوکبی در دی ماه ۱۳۹۳ مجددا تایید شد. به گفته آقای کوکبی حکم دادگاه بر اساس اعترافات اجباری خلاف واقع صادر شده است.
او از ۵ سال و ۳ ماه پیش بدون مرخصی در زندان به سر می برد. امید کوکبی در این مدت، چندین بار با دفع سنگ کلیه و خونریزی داخلی ناشی از آن دست و پنجه نرم کرده است.
پیشتر، سعید خلیلی وکیل این زندانی به ایلنا گفته بود: “اگرچه دیوان عالی کشور در رای صادره خود در تاریخ ۱۹/۷/۱۳۹۳ جرم انتسابی را فاقد مستندات کافی دانسته بود، اما در هر صورت این حکم در شعبه همعرض (شعبه ۵۴) بدون التفات به مفاد رای دیوان، ابرام شد.”
۱۸ برنده جایزه نوبل فیزیک اواخر سال ۲۰۱۴ در نامهای به رهبر ایران خواهان آزادی او شدند. آنها در نامه خود نوشتند آقای کوکبی “تنها به خاطر امتناع از همکاری با مراکز تحقیقات نظامی جمهوری اسلامی ایران” زندانی شده است.
سعید خلیلی به ایلنا گفته است: “صرفنظر از کفایت ادله و مستندات ارائه شده در لوایح دفاعیه و نیز رای دیوان در اثبات بیگناهی او، اکنون علاوه بر اینکه طبق قانون بیش از دو سال است که شرایط و استحقاق برخورداری از آزادی مشروط را دارد و آقای جواد لاریجانی هم در اسفند۱۳۹۳ در گفتگویی با شبکه دوم تلویزیون جمهوری اسلامی وعده عفو و آزادی وی را داده بود، با کمال تعجب نمیدانیم چه دستهایی تاکنون مانع تحقق این همه راهها برای آزادی ایشان شدهاند.”
این وکیل افزوده است که براساس قوانین کشور امکان تعویق مجازات آقای کوکبی به دلیل بیماری وجود دارد. به گفته او: “در عین حال هم علاوه بر آزادی مشروط اکنون ایشان بر اساس ماده ۵۰۲ آیین دادرسی کیفری شرایط توقف اجرای حکم و آزادی را دارد.”
این ماده قانونی تصریح دارد: “هرگاه محکوم علیه به بیماری جسمی یا روانی مبتلا باشد و اجرای مجازات موجب تشدید بیماری یا تأخیر در بهبودی وی شود، قاضی اجرای احکام کیفری با کسب نظر پزشکی قانونی تا زمان بهبودی، اجرای مجازات را به تعویق میاندازد.”
آقای کوکبی سال پیش در نامه ای از زندان نوشت که دانشمندان نباید در فعالیت هایی که ممکن است خطراتی برای بشر داشته باشد شرکت کنند.
عکس های جدید بازیگر ایرانی صدف طاهریان
منتشرشده در بهروزرسانی شده در
صدف طاهریان ، بازیگری که اخیرا کشف حجاب او جنجالهای بسیاری برانگیخته، این بار تصاویر جدیدی از خود را منتشر کرد…
با ادامه اعتصاب غذا وضعیت جسمی امیر امیرقلی رو به تحلیل است
وضعیت جسمی امیر امیرقلی فعال دانشجویی سابق و زندانی سیاسی زندان اوین که در اعتراض به شرایط نگهداری اش در دهمین روز اعتصاب غذا به سر می برد رو به تحلیل گزارش شده است.
امیر امیرقلی فعال چپ گرا و زندانی سیاسی محبوس در بند هشت زندان اوین است که در اعتراض به شرایط نگهداری اش از صبح روز شنبه ۲۱ فروردین ماه سال جاری دست به اعتصاب غذا زده است.
یکی از اعضای خانواده امیرقلی در گفتگو با گزارشگر هرانا گفت: “با ادامه اعتصاب غذا وضعیت جسمی امیر رو به تحلیل رفته است و هنوز مسئولین قضایی هیچ اقدامی در خصوص خواسته هایش انجام نداده اند.”
امیر امیرقلی فعال دانشجویی سابق و زندانی سیاسی بند هشت زندان اوین، در دیماه ۱۳۹۴ به اتهام «توهین به مقدسات»، «توهین به رهبری»، «اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی»، «اخلال در نظم عمومی از طریق شرکت در تجمعات» و «تبلیغ علیه نظام» از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی به ۲۱ سال حبس تعزیری محکوم شد. طبق ماده ۱۳۴ قانون مجازات و با تجمیع جرائم، حداکثر هفت سال و نیم از این مجازات قابلیت اجرا دارد. پرونده وی تاکنون جهت برگزاری دادگاه تجدیدنظر تعیین شعبه نشده است.
پیشتر، پدر این زندانی سیاسی در گفتگو با گزارشگر هرانا گفته بود: “امیر در بند هشت زندان اوین است که اکثر زندانیان آن خارجی هستند. وی به علت نامناسب بودن شرایط بهداشتی و در خطر بودن سلامت خود از جمله همزیستی اجباری با زندانیان دارای بیماریهای عفونتی همچون ایدز و هپاتیت بارها درخواست انتقال از این بند بر اساس اصل تفکیک جرائم را نموده است.”
نمایندگان پارلمان اروپا به موگرینی: سرکوبها در ایران فراموش نشود
فدریکا موگرینی به همراه ۶ عضو ارشد اتحادیه اروپا در چارچوب برجام و روند تنشزدایی با ایران سفری دو روزه به تهران میکند. گفته شده که این هیئت به دلیل تنگی وقت، ملاقاتی با کنشگران مدنی و فعالان حقوق بشری نخواهد داشت.
فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی “اتحادیه اروپا” در راس هیئتی عالیرتبه روز شنبه ۱۶ آوریل وارد تهران میشود. شش کمیسر اتحادیه اروپا در زمینههای انرژی، تجارت و صنعت نیز موگرینی را در این سفر دو روزه همراهی خواهند کرد.
این دیدار در چارچوب روند تنشزدایی با ایران پس از توافق هستهای و به جریان افتادن برجام صورت میگیرد. این هیئت از جمله شرایط ایران برای از سرگیری مبادلات مالی با بانکهای بینالمللی را نیز بررسی خواهد کرد.
نخستوزیر ایتالیا، ماتئو رنتزی چند روز پیش در راس هیئتی ۶۰ نفره در تهران بود و چند قرارداد نفت و گاز به ارزش ۷ میلیارد دلار امضا کرد. سه ماه پیش از این، روحانی در سفر پاریس توافقنامههایی به حجم ۱۵ میلیارد دلار امضا کرده بود.
یک مقام ارشد اتحادیه اروپا گفته است سفر هیئت عالی اتحادیه به تهران، پیامی در تعامل دوباره با جمهوری اسلامی واطمینان بخشیدن به کشورهایی است که قصد از سرگیری مناسبات با ایران را دارند.
خبرگزاری رویترز به نقل از این مقام مینویسد: بانکهای بینالمللی که سرمایهگذاریهای خارجی در ایران، نیازمند مشارکت آنهاست، از مبادلات مالی با ایران بیم دارند زیرا نگران واکنشهای قانونی ناشی از تحریمهای اروپا و آمریکا در سالهای گذشته هستند. ۳۳ بانک ایرانی همچنان از اتصال به شبکه سوئیفت محرومند.
بخشی از تحریمهای ایران بر اساس توافق هستهای لغو یا تعلیق شدهاند اما تحریم نهادهای نظامی چون سپاه قدس و همچنین تحریمهای موشکی ایران به خاطر نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی همچنان برقرارند. کمی پیش از سفر موگرینی، اتحادیه اروپا تحریمهای حقوقی بشری ۸۲ مقام امنیتی، نظامی و قضایی را به خاطر مشارکت در سرکوبهای اجتماعی، به مدت یک سال تمدید کرد.
مقام مسئول اتحادیه اروپا به رویترز گفته است که ایران مایل است به سازمان تجارت جهانی بپیوندد و اروپا میخواهد از این خواست حمایت کند اما ایران باید گامهای بیشتری بردارد تا مبرا بودن خود از پولشویی و حمایت مالی از تروریسم را ثابت کند.
نامه ماریچه اسخاکه به موگرینی
اتحادیه اروپا پیشتر در بیانیهای از نقض فاحش حقوق بشر در ایران انتقاد کرده است. برخی از سازمانهای غیردولتی مانند جامعه بینالمللی حقوق بشر و مرکز اسناد حقوق بشر در نامه به فدریکا موگرینی از او خواستهاند که توجه بیشتری به امور حقوق بشری در دیدارها و مذاکرات با مقامات ایرانی به خرج دهد. این دو نهاد، تاکید کردهاند که شمار بالای اعدامها در دولت حسن روحانی، از سال ۱۹۸۹تا کنون سابقه نداشته است.
بر همین اساس، ماریچه اسخاکه، نماینده هلندی پارلمان اروپا از موگرینی خواسته است که مسئله حقوق بشر را در کانون گفتوگوهای خود در سفر به تهران قرار دهد.
اسخاکه روز جمعه (۱۵ آوریل/۲۶ فروردین) نامهای با امضای ۶۰ نماینده دیگر به موگرینی فرستاد و در آن خواست تماسها و ارتباطات ایران با اروپا به وضعیت حقوق بشر در این کشور مشروط باشد.
اسخاکه از موگرینی تقاضا کرده با توجه به تعداد بسیار بالای اعدامشدگان، دستگیری منتقدان و سانسور نظاممند رسانههای اینترنتی و غیراینترنتی، مسئله حقوق بشر و آزادیهای دموکراتیک را در صدر دستور کارش در مذاکرات تهران قرار دهد.
در این نامه همچنین خواسته شده که هیئت اتحادیه اروپا، از توجه به حمایت فعالانه جمهوری اسلامی از رژیم اسد، حزبالله لبنان و نقشی که در یمن ایفا میکند، غافل نشود.
ماریچه اسخاکه یکی از منتقدان وضعیت حقوق بشر در ایران است و پیش از این نیز به ایران سفر داشته است. او از جمله نمایندگان هیئت پارلمانی اروپا بود که در سال ۲۰۱۳ با نسرین ستوده و جعفر پناهی در تهران دیدار کرد. دیدار دوم او از تهران در ماه ژوئن ۲۰۱۵ به خاطر نوع لباس پوشیدن او جنجالآفرین شد.
او در ملاقات با علی لاریجانی، رئیس مجلس ایران به جای روسری، کلاه هلندی به سر گذاشته بود و لباس تنگی به تن داشت. اصولگرایان که دستشان از انتقاد و اعتراض به اسخاکه کوتاه بود، در آن زمان حملات اصلی خود را متوجه لاریجانی کردند که چرا دیدار را لغو نکرده است.