ماه: مارس 2016
دیدبان حقوق بشر: ایران امکان دسترسی متهمان سیاسی به وکیل را فراهم کند
سازمان دیدبان حقوق بشر از حکومت ایران خواست که مطابق آیین دادرسی کیفری جدید امکان دسترسی زندانیان سیاسی و امنیتی به وکیل را فراهم آورد و محدودیت‌هایی را که در این زمینه وجود دارد از میان بردارد.
بیانیه این نهاد حقوق بشری روز پنج‌شنبه، ۵ فروردین، منتشر شده و تاکید می‌کند افرادی که به جرایم سیاسی یا جرایم مرتبط با امنیت ملی متهم شده‌اند باید از امکان دسترسی به وکیل در مرحله تحقیقات برخوردار باشند و همچنین بتوانند وکیل مورد نظر خود را انتخاب کنند.
این بیانیه می‌گوید سازمان دیدبان حقوق بشر مستنداتی را در اختیار دارد که نشان می‌دهد طی سال گذشته افراد متهم به این نوع جرایم در چندین مورد طی مراحل مقدماتی از داشتن وکیل محروم بوده یا تحت فشار مقامات قضایی مجبور شده‌اند که وکیل مدافع خود را تغییر دهند.
بیانیه دیدبان حقوق بشر می‌افزاید که چندین وکیل دادگستری با این سازمان صحبت کرده و گفته‌اند در موارد متعدد مربوط به اتهامات امنیتی دفتر دادستانی به آنها اجازه نداده که موکلین خود را طی تحقیقات اولیه ملاقات کنند و حتی اجازه نداده که به پرونده اتهامی دسترسی داشته باشند.
از جمله این وکلا صلاح فلاح است که وکالت نزار قبا، شهروند لبنانی، دستگیرشده در ایران را برعهده دارد. آقای فلاح گفته است که شعبه یک دفتر دادستانی در زندان اوین به او اجازه نداده است با موکل خود ملاقات کند.
بر اساس ماده ۱۴ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی که به تصویب ایران هم رسیده، هر کس به ارتکاب جرمی متهم شود حق دارد از طریق ارتباط با وکیل منتخب خود و با داشتن وقت و تسهیلات کافی برای تهیه دفاعیه، به دفاع از خود بپردازد.
آئین دادرسی کیفری جدید ایران نیز تصریح می‌کند که متهمان میتوانند طی مرحله تحقیقات مقدماتی وکیلی برای خود انتخاب کنند، مگر افرادی که به جرایم امنیت ملی متهم شده‌اند که در این مورد دسترسی به وکیل تنها میتواند تا یک هفته به تأخیر بیفتد.
اما دیدبان حقوق بشر در گزارش خود مثال‌های متعددی از نقض این قانون آورده، از جمله در رابطه با پرونده احسان مازندرانی و عیسی سحرخیز، روزنامه‌نگاران زندانی، و سیامک و باقر نمازی، شهروندان ایرانی آمریکایی که وکالت آنها را محمود علیزاده طباطبایی بر عهده دارد.
آقای علیزاده طباطبایی عنوان کرده از زمانی که آئین دادرسی کیفری جدید به اجرا درآمده است، وی به پرونده موکلینش طی مراحل تحقیقات مقدماتی، دسترسی نداشته است.
آزار و شکنجه؛ کوتاه از وضعیت غیرانسانی زندان میناب
در زندان میناب علاوه بر شرایط غیرانسانی زندان، شکنجه ای عجیب برای تنبیه زندانیان وجود دارد که مسئولین زندان آن را «پا زیارت» می نامند و می گویند زندانیان را «شفا می دهد». در این گزارش احتمال آزار جنسی زندانیان کم سن‌و‌سال توسط زندان‌بانان نیز مطرح می‌شود.
یک زندانی که به تازگی از این زندان آزاد شده در این باره به هرانا گفت: “ستونی در زندان وجود دارد که زندانیان برای تنبیه به آن دست‌بند و پابند می شوند، به نحوی که نمی توانند سر خود را بچرخانند و این تنبیه شاید تا ۱۰ الی ۱۵ روز طول بکشد. مسئولین زندان نام این ستون را «پا زیارت» نامیده اند و می گویند این ستون زندانیان را «شفا می دهد».”
این منبع همچنین شرایط زندان میناب را غیرانسانی توصیف کرد و افزود: “وضعیت بهداشت، غذا و درمان در این زندان بسیار بد و غیر انسانی است. اعزام به بهداری بسیار با تأخیر انجام می شود و یا کلا انجام نمی شود. حتی موردی بوده است که تزریقات به پشت زندانی به جای اعزام به بهداری، از پشت میله های زندان و به صورت سرپایی صورت گرفته است.”
این منبع همچنین به آزار جنسی زندانیان کم سن‌و‌سال توسط زندان‌بانان اشاره کرد و مدعی شد: “زندانیان به این عمل شنیع اعتراض کرده و آن را برای رئیس زندان به اثبات رساندند، اما به جای تنبیه زندانبان خاطی، خود زندانیان معترض تنبیه و تبعید شده اند.”
زندان میناب با ظرفیت حدود ۱۰۰۰ زندانی در شهرستان ۳۰۰ هزار نفری میناب در ۱۰۰ کیلومتری شرق بندرعباس مرکز استان هرمزگان واقع است.
همایون شجریان از پدرش نوشت
دیدار نوروزی پرویز پرستویی با پنج اسطوره بازیگری + عکس
عاملان حملات بروکسل ‹دو برادر بودند›
رسانه‌های بلژیک می‌گویند که دو برادر به نام‌های خالد و ابراهیم بکراوی دو تن از عاملان انفجارهای روز سه‌شنبه در بروکسل بودند و مظنون سوم نجم عشراوی است که به عنوان همدست عاملان حملات سال گذشته پاریس تحت تعقیب بود.
رسانه ها پیشتر از بازداشت عشراوی در اندرلخت خبر داده بودند، اما بعدا به نقل از منابع پلیس گفتند که فرد بازداشت شده عشراوی نیست.
هنوز مقامات رسمی هویت فرد بازداشت شده در اندرلخت را روشن نکرده اند.
پلیس و نیروهای امنیتی در تعقیب آقای عشراوی هستند.
تصاویر دوربین های مدار بسته فرودگاه سه مظنون را در کنار هم نشان می دهد، اما مقامات دادستانی می گویند که نمی توانند تأیید کنند که این سه نفر، برادران بکراوی و نجم عشراوی هستند.
دیروز سه شنبه ۲۲ مارس، وقوع دو انفجار در فرودگاه بروکسل و یک انفجار در متروی این شهر به کشته شدن ۳۴ نفر و مجروح شدن ۲۵۰ نفر منجر شد. گروه موسوم به دولت اسلامی (داعش) مسئولیت این حملات را به عهده گرفت.
دادستانی بلژیک روز قبل از حملات بروکسل، نجم عشراوی را به عنوان همدست صلاح عبد السلام، از عاملان حملات سال گذشته پاریس معرفی کرده بود.
دادستانی بلژیک گفته بود که عبدالسلام در سپتامبر گذشته با استفاده از خودرویی که اجاره کرده بود، دو بار به بوداپست، پایتخت مجارستان سفر کرد و دو مرد دیگر با مدارک شناسایی جعلی به نام‌های سفیان کیال و سمیر بوزید در خودرو با عبدالسلام همراه بودند.
اما آزمایش‌های دی‌ان‌ای نشان داد که هویت واقعی سفیان کیال، در واقع نجم عشراوی بوده است.
دادستان گفته بود که عشراوی متولد ۱۸ مه ۱۹۹۱ است و در ماه فوریه ۲۰۱۳ به سوریه سفر کرده بود.
نامه «هالو» (محمدرضا عالی‌پیام ) به قاضی
من که بردم، ولی تو باخته‌ای
من اگر پیرم و به زنجیرم
تو شدی خط خطی و من شیرم
از قضا یا قَدَر هر آنچه که بود
تو ضرر کرده‌ای و هالو سود
جان من مثل دفعه‌ی ماضی
باز هم اشتباه کن قاضی
باز هم جان استر و یابو
حال‌گیری کنید از هالو
مجید درخشانی به رغم برائت پرونده‌اش، همچنان اجازه کار ندارد
مجید درخشانی، آهنگساز و نوازنده تار می گوید به‌رغم پایان قانونی پرونده قضایی‌اش همچنان ممنوع‌الکار است.
درخشانی در پاسخ به سوالی درباره پرونده اتهامی‌اش گفت: “به لحاظ قانونی تبرئه شده، اما به لحاظ عرفی، به گفته او، ممنوع‌الکاری‌اش صد در صد لغو نشده است”.
مجید درخشانی در دی ماه سال ۱۳۹۳ گفته بود که پلیس امنیت در رابطه با «استفاده از خواننده زن» از او بازجویی کرده است. پس از آن آقای درخشانی به دلیل آنچه تشکیل و سرپرستی گروه «ماه بانو» اعلام شد ممنوع‌الخروج و ممنوع‌الکار شد، از جمله اتهام‌های آقای درخشانی انتشار گسترده کلیپ‌های موسیقی با صدای زنان در شبکه‌های اجتماعی عنوان شده است. بیشتر اعضای گروه «ماه بانو» را نوازندگان و خوانندگان زن تشکیل می‌دهند.
ضرب و شتم خانواده‌ی زندانیان مقابل زندان اوین
منتشرشده در به‌روزرسانی شده در
تعدادی از فعالان مدنی و اعضای خانواده‌های زندانیان عقیدتی سیاسی از جمله پدر «آتنا فرقدانی» که هنگام سال تحویل مقابل زندان اوین تحصن کرده بودند توسط نیروهای امنیتی مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.
جمعی از فعلان مدنی از جمله هواداران “محمد علی طاهری” و بستگان تعدادی از زندانیان عقیدتی سیاسی که به مرخصی نوروزی اعزام نشده بودند، هنگام سال تحویل جلوی زندان اوین تحصن کرده بودند تا سال جدید را در نزدیکی عزیزان خود شروع کنند، اما برخی از این افراد از جمله پدر آتنا فرقدانی کاریکاتوریست زندانی و دکتر فرهاد میثمی توسط نیروهای امنیتی مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.
محمد نوریزاد به عنوان یکی از حاضرین در صحنه در این رابطه گفت “امروز جلوی اوین، مأموران لباس شخصی که پانزده نفری می شدند، بسیار بداخلاق بودند. من و دکتر ملکی بالا بودیم. مقابل درِ ورودیِ زندان اوین. و دوستانمان پایین بودند و مأموران به آنها اجازه ی ورود نمی دادند. بل نیز اصرار به این داشتند که متفرق شوند. چیزی به ساعت هشت صبح نمانده بود که من و دکتر پایین رفتیم و از نزدیک دیدیم که یکی از مأموران دوستان ما را با ضرب و شتم می راند. سیلی محکمی زیر گوشِ پدرِ آتنا فرقدانی زد و جوانی را زیر مشت و لگد گرفت. آنقدر این جوان را زد که جوان به روی زمین در غلتید. بعد همو به سمت دکتر فرهاد میثمی رفت و او را هل داد و برایش لگد پراند و با مشت و لگد وی را مورد ضرب و شتم قرار داد.”
لازم به ذکر است که تعداد زیادی از زندانیان عقیدتی سیاسی در زندان های کشور به مرخصی نوروزی اعزام نشدند.
In Bid to Save Ailing Son, Political Prisoner’s Father Threatens Hunger Strike
The father of ailing political prisoner Hossein Ronaghi Maleki will launch a hunger strike in front of the Tehran prosecutor’s office unless steps are taken to release his son.
“Hossein has been in prison for six years based on an illegal and unjust ruling,” Ahmad Ronaghi Maleki told the International Campaign for Human Rights in Iran. “I have written to the authorities many times requesting his release, especially considering his illnesses.”
“If he is not freed by the [Persian] New Year [starting March 20, 2016], I will go on hunger strike on March 26,” said Ahmad Ronaghi Maleki, adding: “I’m not asking for furlough for my son for the new year holidays. He has been in prison long enough. It’s really enough.”
“The officials have not replied to my numerous requests for his release. I have no other choice but to go on a hunger strike. I hope the officials will listen to me,” he told the Campaign.
Hossein Ronaghi Maleki, 30, was arrested on December 13, 2009 at his father’s home in Malekan, East Azerbaijan Province, and sentenced to 15 years in prison by Judge Yahya Pirabbasi for blogging comments critical of Iran’s 2009 presidential election.
The results of that election were widely disputed in Iran, and peaceful protesters were met with a violent state crackdown that left hundreds arrested and jailed.
Maleki was charged with “acting against national security” and “supporting and receiving money from foreign organizations.”
His 15-year prison sentence was upheld by the Appeals Court.
Maleki has been suffering from illnesses affecting his digestion, lungs and kidneys during the past six years he has spent in prison.
He has received two medical furloughs for urgent treatment. His second furlough, which began on September 4, 2014, required 1.4 billion tomans in bail (about $463,000 USD).
Maleki returned to prison on January 19, 2015 against the advice of his physicians.
Political prisoners in Iran are singled out for particularly harsh treatment, which often includes denial of medical care.
“On the morning of March 15 we had an MRI appointment to scan Hossein’s spinal cord. But they didn’t bring him out of prison,” Ahmad Ronaghi Maleki told the Campaign.
“When I asked, I learned that Evin Prison officials wanted to bring Hossein to the hospital in prison clothes but he objected,” he said.
“I’m really worried about my son’s condition,” added Ahmad Ronaghi Maleki. “Isn’t six years of torture and prison enough? He’ll never get well this way. Let him come out and recover by his family’s side.”
Following the recent prisoner swap between Iran and the United States, which resulted in the release of four detained Iranian-Americans, Ahmad Ronaghi Maleki asked why Iranian prisoners of conscience who don’t hold dual citizenship remained unjustly incarcerated.
“As a father I want my son to be free, too,” he told the Campaign in January 2016.
“All these years I have been running around shouting for my son’s freedom so that someone might hear me.”
